Persoonlijke benadering
Wetenschappelijk
Kwaliteit
Onderzoek
Bij een Autisme Spectrum Stoornis worden er problemen gezien met betrekking tot de wederkerigheid van de sociale interactie en (non-verbale) communicatie. Er is minder behoefte aan contact met anderen of het contact met anderen verloopt inadequaat, onder andere door moeilijkheden met het inlevingsvermogen en het non-verbaal communiceren. Daarnaast is iemand met Autisme vaak geïnteresseerd in een beperkt aantal onderwerpen, waar hij of zij zich ook veel mee bezig houdt, en laat hij herhaling zien in bepaalde gedragingen. Dit wordt ook wel beperkt en repetitief gedrag genoemd. Tot slot worden vaak problemen in de prikkelverwerking gezien. Informatie die via de zintuigen binnenkomt, zoals geluiden, worden heel sterk of juist bijna niet waargenomen bij mensen met Autisme.
Bij mensen met Autisme zien we vaak dat de trage hersengolven in de linker hersengebieden verhoogd zijn. Daarnaast kunnen er ontregelingen in de hersenen zijn zoals bijvoorbeeld epileptiforme activiteit in het EEG. Deze ontregelingen hoeven echter niet te leiden tot epilepsie.
Neurofeedbackprotocollen die ingezet worden bij AD(H)D blijken vaak ook erg zinvol te zijn bij mensen met Autisme. Namelijk het inhiberen van de trage hersenactiviteit en soms ook het stimuleren van de snelle hersenactiviteit. Wanneer er sprake is van stress kan juist het inhiberen van de snelle hersengolven nodig zijn.
Het in balans brengen van de hersenactiviteit leidt in het algemeen tot een betere informatieverwerking. Naast een verbetering in de cognitieve functies, is bij autisten vaak ook te zien dat het makkelijker wordt om zich open te stellen voor de omgeving. Dit uit zich in meer sociaal gedrag en betere communicatieve vaardigheden. Door de neurofeedback kan er vaak beter met prikkels en veranderingen worden omgegaan. Tevens kunnen eventuele stressgevoelens worden verminderd.